Küçük çocukların dirseklerinde biraz gevşek olan bir bağ vardır. Bazen oyun sırasında veya koldan kaldırıldıklarında dirsekteki iki kemik kısa süreliğine biraz ayrılabilir. Bu, bir bağın eklem içine kaymasına ve ardından sıkışmasına neden olur. Çocuklar büyüdükçe bağ sıkılaşır.Bir başka anlatımla, radiusun (önkol kemiğinin) dirsek ile olan eklem yüzü bir mili andırır, bu yapının hareket sırasında yerinde durabilmesi için anüler ligaman adlı bir bağ ile sabitlenmesi gereklidir. Çocukluk çağında bahsedilen eklem yeterince gelişmemiş olduğundan kolun uzun aksta çekilmesi ile bağ, başın çevresinden kolaylıkla sıyrılarak dirsekte kısmi çıkık oluşmasına engel olamaz. Sonuç olarak dadı dirseği meydana gelir.

Dadı dirseğinde, oluşan çıkık çok ağrılıdır. Çocuklar genellikle dirsek eklemini hareketsiz, elin sırtı yüze dönük olarak tutmaya çalışırlar. Özellikle el ayasının yüze doğru döndürülmesi ağrıyı belirgin olarak arttırır. Dirsek ekleminde şişlik ve hassasiyet mevcuttur.

Yaralanmanın hikayesi sorgulandığında kolun çekilmesi ile aniden ortaya çıkan ağrı ve hareket kaybı tanının konmasında önemli rol oynar. Koldan çekme olmamışsa; dirsek çevresindeki kırıkları atlamamak için herhangi bir girişim öncesi röntgen filmi çekilmesi önerilir.

Tanının konmasının ardından hekim çıkığı özel bir manevra ile yerine yerleştirir. Bu manevraya dadı dirseği redüksiyonu denir. Bunun için anestezi uygulanmasına gerek yoktur. Radius başı (ön kol kemiği) yerine oturunca çocuk rahatlar ve kısa bir süre içinde tekrar dirseğini eskisi gibi kullanmaya başlar.

Ailelerin çocukluk çağında görülen bu çıkıktan haberdar olması ve 6 – 7 yaşına kadar çocuklarını kolundan çekerek asla kaldırmamaları gerektiğini bilmeleri önemlidir. Çocuğunuzu her zaman ellerinden veya kollarından değil koltuk altlarından kaldırın. Aksi halde dadı dirseği kolaylıkla tekrarlayabilir. Bu yaralanma, iyi tedavi edildiğinde dirsek ile ilgili herhangi bir kalıcı sakatlık bırakmaz.