Demans genel bir kavram olup, bir bireyin bellek işlevlerinin gündelik yaşam aktivitelerini sürdüremeyecek düzeyde bozulmasını ifade eder. Bununla birlikte zaman içinde dikkat, yürütücü işlevler, el becerileri, görsel-uzaysal beceriler gibi diğer bilişsel işlev alanlarında da bozulmalar olur.

Demans denince genelde orta yaşlı/yaşlı bireylerin beyindeki yıpranma nedeniyle bilişsel işlevlerinin bozulduğu hastalıklar (dejeneratif demanslar) anlaşılır. Bununla birlikte gençlerde görülen demanslar olduğu gibi, enfeksiyöz (Jacob-Creutzfeldt hastalığı= deli dana hastalığı), metabolik (vitamin eksiklikleri), kanserlere bağlı, bağışıklık sistemi ile ilintili (otoimmün ansefalitler) ve tanıya göre farklı şekillerde tedavi edilen demanslar da vardır.

Dejeneratif demans ifadesi genel bir çerçeve olup bu grup içinde başta en sık görülen Alzheimer hastalığı olmak üzere birçok farklı demans ile giden hastalık bulunmaktadır. Bunların hepsinde farklı klinik gidişler, ayni hastalığın farklı belirtilerle seyrettiği tablolar olabilir. Demans yavaş ilerleyici bir hastalıktır. Küçük bir grubun da oldukça hızlı seyrettiği bilinir. Genellikle demansın klinik belirtiler ortaya çıkmazdan yıllar önce başlamış olduğu (preklinik evre) varsayılır.

Genellikle demans hastası kendi hastalığının farkında değildir ve öykü yetersiz kalır. Nörolojik bakıda da çoklukla bilişsel işlev bozukluğu dışında anlamlı bir anormallik saptanmaz. Bu nedenle hasta yakınları/bakıcılarından bilgi alınması değerlidir. Bu hastalıkların ayırıcı tanısında, klinik tipin belirlenmesinde öykü son derece değerlidir.